پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

از دو طرف بام بشکل مکرر می‌افتیم و عبرت نمی‌گیریم. یا شهر را با برداشت‌ها و تفسیر‌های نادرست از شریعت، به سمت مردسالاری پیش می‌بریم و فاقد فضای زنانه خصوصا در زیر ساخت‌ها و فضای عمومی و یا با شعاردرمانی و وعده گرایی بی رنگ، قصد رفع بی عدالتی‌ها و تبعیض‌های پیدا و پنهان جنسیتی را داریم. تکلیف با خودمان مشخص نیست. اگر قصد تفکیک فضایی داریم، رویکرد برنامه ریزی مان الزاما باید دو و یا سه ساختی باشد. یعنی برای هر نوع خدمات و زیر ساختی، باید سه حالت مردانه، زنانه و عمومی در نظر گرفته شود (مثل مدرسه، مثل دستشویی و ...). اگر رویکرد برنامه ریزی مان تلفیقی و ترکیبی است. باید حساسیت‌های جنسیتی لحاظ شود. ادعای جداسازی فضا‌ها را داریم و وامانده در کمترین سطح برنامه ریزی تلفیقی هستیم. از شهرداران خود درباره فضای پارک ها، سینما‌ها، فضای ورزشی، مجسمه‌های شهری، نامگذاری خیابان ها، تقدیر از مشاهیر علمی و صد‌ها مصداق دیگر، سوال کنید. لطفا حرکت بینانسلی و تمدن سازی اسلامی -ایرانی را به یک مشت کارمند بخشنامه گرا و سیاسیون وامانده در خود واگذار نکنید. تمدن سازی، حرکت پیوسته توسعه‌ای و بینانسلی می‌خواهد.

ثابتی مجری برنامه جهان آرا در گفتگو با سردار کوثری نماینده تهران می پرسد که چرا جمهوری اسلامی با مدیران دارای اهمال منتج به ضرر به منافع ملی برخورد نمی کند؟ محمد اسماعیل کوثری (نماینده مردم تهران در مجلس) نیز می گوید که به نظرم خلأ قانونی برای این مسائل داریم که باید در مجلس و قوه قضائیه برای این مسئله فکری اندیشیده شود. سوال شعار فراتر می پرسد. واقعا عمق سوال ثابتی و سطح پاسخ کوثری همخوانی دارد؟ آیا در گام دوم انقلاب ، زمان تهیه لیست دو هزار نفره از مدیران مفسد دولتی نرسیده است؟ آیا نباید به فکر پاکسازی نظام اداری از سه منظر شایسته سالاری، برنامه محوری و فساد ستیزی باشیم؟تا به کی باید با نگاهی سیاسی، دولت ها را زیر سوال ببریم و مقصر بدانیم، فساد مدیریتی ریشه های جمهوری اسلامی را هدف گرفته است.

برخی از منابع آگاه می‌گویند که در سخنان مقام معظم رهبری برای آغاز سال ۱۴۰۱ و آغازی بر قرن جدید، احتمالا چند کلید واژه گام دوم انقلاب، جهاد اقتصادی، جهاد تبیین، حرکت به سوی تمدن سازی اسلامی، مشارکت و همگامی دولت و ملت وجود خواهد داشت.

به کرات مشاهده می‌شود که بدلیل ضعف مسجل و مسلم قانون مطبوعات کشور و قوانین حمایتی از رسانه‌ها و خبرنگاران، رسانه‌های توسعه گرا و فسادستیز، مورد شکایت اصحاب زر و زور واقع شده و بدلیل کمبود قوانین حمایتی از اصحاب خبر و رسانه ها، بعضا محکوم می‌شوند. این رویه باعث تضعیف جریانات فسادستیز در کشور را فراهم نموده و تهدیدی جدی برای منافع ملی خواهد بود. کشور در گام دوم انقلاب و برای پاسخگویی به اوامر مقام معظم رهبری و جهاد تبیین، نیازمند بازنگری در قانون مطبوعات و توسعه و تقویت قوانین حمایتی از خبرنگاران و رسانه‌ها می‌باشد. در این خصوص بشکل خاص از قاضی القضات (جناب حجت الاسلام غلامحسین محسنی اژه ای)، نمایندگان محترم مجلس و وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، استمداد طلبی شده است. همچنین درخواست بررسی خاص از ریاست محترم قوه قضائیه در خصوص ظلمی داریم که برای بار دوم در خصوص پایگاه تحلیلی خبری شعار سال در دادگاه مطبوعات جاری گردیده است.

ادعای کمی نیست که توسط جلالی زاده (نماینده دور ششم) مطرح شده است. می‌گوید که هیئت‌رئیسه مجلس ششم هم اجازه نمی‌دادند به خاتمی انتقاد کنیم. یعنی وضع فعلی مجلس کشور و محافظه کاری و فشار در عدم سوال از رئیس جمهور، در آن زمان که ما نماینده بودیم هم وجود داشت، اما نه به شکل کنونی. سوال اینجاست که اگر در کشور معتقد به جمهوریت، اسلامیت و انقلابی بودن، این وضع را در مجلس بعنوان رکنی از ارکان دموکراسی دینی، شاهد باشیم، آیا می‌توان انتظار اصلاح در گام دوم انقلاب و حرکت بینانسلی منجر به تمدن سازی اسلامی- ایرانی را داشت؟

اینکه اجازه می‌دهیم در گام دوم انقلاب مشتی مدیر کم خاصیت اداره امور جامعه را در دست بگیرند، باید عرق شرم بریزیم. اینکه توسعه، حرکت بینانسلی و تمدن سازی را در مدیریت امنیتی و سیاسی جستجو می‌کنیم باید از خودمان خجالت بکشیم. اینکه مقوله فرهنگ، مشارکت عمومی و نخبه گرایی صلاحیت دار را به فراموشی می‌سپاریم، باید آرزوی مرگ کنیم. ببینید که سیاسی بازی‌ها چه بر سر انقلاب و جمهوری و اسلامیت ما آورده است.